Jak przepisać mieszkanie członkowi rodziny?

Przekazywanie nieruchomości najbliższej rodzinie może odbywać się nie tylko na zasadzie spadku. Mieszkanie może zostać przepisane jeszcze za życia właściciela. Procedura musi mieć jednak określoną formę, która zapewni bezpieczeństwo obu stron, a także ograniczy ewentualne koszty. Najczęściej przepisanie mieszkania przybiera formę darowizny.

Formy przepisania mieszkania

Najczęściej stosowaną formą przekazania praw własności do nieruchomości jest darowizna. Jeśli obejmuje ona grupę najbliższych krewnych – dzieci, wnuków, rodziców czy rodzeństwo, można uzyskać zwolnienie z konieczności zapłacenia podatku. Darowizna musi zostać sporządzona w formie aktu notarialnego, a opłata związana z przekazaniem darowizny to tzw. taksa notarialna, której wysokość zależy od wartości mieszkania. Inną formą przepisania mieszkania jest umowa dożywocia, która zapewnia prawo do dożywotniego korzystania z nieruchomości dożywotnikowi, którego osoba obdarowana musi utrzymać do końca życia. Wsparcie może przybrać formę nie tylko opieki bezpośredniej, ale również wypłacanej renty. Przepisanie mieszkania może zostać ponadto ujęte w zapisach testamentu, sporządzonego w obecności notariusza. Spadkobierca zostaje właścicielem mieszkania po otwarciu testamentu, a więc po śmierci dotychczasowego właściciela. Zapisanie mieszkania w testamencie nie oznacza jednak, że najbliższa rodzina zmarłego nie ma praw do upomnienia się o zachowek.

Czynności, które muszą poprzedzać darowiznę

Darowizna nieruchomości to proces wymagający określonych procedur. Niezbędne jest oszacowanie wartości nieruchomości, które pozwala na określenie należnego podatku czy wysokości taksy notarialnej, pomoże również w prawidłowym przeprowadzeniu procedury przekazania nieruchomości. Niezbędna jest pomoc rzeczoznawcy majątkowego, który oceni wartość nieruchomości na podstawie jej stanu technicznego, lokalizacji czy średnich cen rynkowych. Konieczne jest także przygotowanie dokumentów – umowy kupna, dziedziczenia oraz odpisu z księgi wieczystej. Notariusz pomoże w określeniu kwestii podatkowych oraz wyliczy należną ilość podatku, jeśli ten należy uiścić. O tym, jaka kwota będzie konieczna do zapłaty decyduje grupa podatkowa – w obrębie najbliższej rodziny darowizna jest zwolniona z podatku, jednak fakt przekazania darowizny należy zgłosić na druku SD-Z2. Po przekazaniu darowizny należy uregulować taksę oraz ewentualny podatek (można opłacić koszty u notariusza), a także dokonać wpisu do księgi wieczystej (opłata wynosi 200 złotych).